الهی
توفیقم ده که بیش از طلب هم دردی، هم دردی کنم.
پیش از آن که مرا بفهمند، دیگران را درک کنم.
پیش از آن که دوستم بدارند،دوست بدارم.
زیرا در عطا کردن است که می ستانیم  و در بخشیدن است که بخشیده می شویم و در مردن است که حیاط ابدی می یابیم
ای مهربان ترین مهربانان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *