بزرگترین لــــــــــــــــــــــذتِ زندگیِ ما

بودن با بچه های بی سرپرست و بد سرپرست خانه بچه های کرمانیان است…..

 اینکه ما بچه ها را صبح بیدار کنیم

به آنها صبحانه بدهیم

آنها را به مهدکودک بفرستیم

بعد کمکشان کنیم برای لباس درآوردن و آماده شده برای نهار .

و بعد بخوابند…..

 ما با انجام این کارها #فداکاری نمی کنیم

بزرگترین لذت و شور و شوق و هیجانِ زندگیِ ما

در ارتباط با بچه های خانه کرمانیان بوده است

و تمامِ وقتمان را هم تا حدی که برایمان ممکن بوده

برای آنها گذاشته ایم و میگذاریم….

معنایش این نیست که ما فداکاری کرده ایم

و وقتمان را برای آنها گذاشته ایم؟

ما با وقتمان میخواهیم چه کار کنیم؟

چه کاری با ارزش تر و شادی آفرین تر و لذت بخش تر از

بودن با بچه های بی سرپرست و بدسرپرست و مانده از محبت پدر و مادر و خانواده؟

بار خدایا، توانایی ما را صدچندان کن که بتوانیم جای اندکی از محبت خانواده را برایشان پر کنیم……

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *